نسبم شاید به شبی بین منوچهری و سعدی برسد!

              پدرم شاطر بود

                        بار هم می برد،شوفری هم می کرد

شپشی هم اما درته جیب نداشت!

                             پدرم وقتی مُرد مادرم گفت: خدایا شکرت!

              پدرم وقتی مُرد خانه بی درمان! سقف نداشت

هرکه هستم هستم!

        گوربابای نسب

              چه اهمیت دارد

                      گشنگی سهم من است!

                                    زندگی حق من است

من نمی دانم

که چرا می گویند موز گران است بادمجان ارزان!

نمک و نان چه کم از مرغ و فسنجان دارد!

                    وچرا در وسط سفره ما قطره ای نفت و فلان بهمان نیست!

چشم ها را باید بست!جور دیگر باید مرد!